Stompies staart was een tikkende tijdbom
‘Stompie’ werd als kitten in Zevenhuizen achtergelaten en is gaan zwerven. Ze was te slim en te schuw om zich te laten vangen, maar een wond aan haar staart vrat zich als een brandende lont naar het ruggenmerg waar het niet mocht geraken: dat zou het einde van Stompie betekenen. Gelukkig gaven onze medewerker Pat Buckley en een echtpaar waarbij ze geregeld in de tuin verscheen niet op en bleven ze proberen de angstige kat in veiligheid te brengen.
Een tikkende tijdbom
Een hele tijd heeft onze TNR-medewerker (Trap, Neuter, Return) Pat Buckley geprobeerd om Stompie te pakken te krijgen. Ze was niet voor één gat te vangen en veel te slim voor allerlei vangkooimethoden. De theorie dat ze met broertjes en zusjes in het gebied was achtergelaten werd gestaafd door diverse meldingen van rondzwervende katten van ongeveer dezelfde leeftijd. Het echtpaar trok bij de Dierenbescherming aan de bel omdat ze schrokken van Stompies staart, de buurman: ‘’We wisten niet wat we zagen, want haar staart was er op een centimeter of 5 na helemaal vanaf. Het was een open wond met de botjes er nog aan en we zijn meteen voer gaan neerzetten om haar te lokken. Dit was elke ochtend en soms 's middags al op, ook al zagen we de eerste maand niet dat ze er was. Later zat ze onder een heg te miauwen, maar ze ging pas eten als ik wegging.’’ Ondertussen werd er in de buurt weer een zwarte kat gesignaleerd die als twee druppels water op Stompie leek.
Naarmate de tijd verstreek werd de wond aan Stompies staart groter. De ontsteking vrat zich een weg naar het lijfje, en men was bang dat de poes verlamd zou raken als het eenmaal bij het ruggenmerg zou komen. Wat een afschuwelijk vooruitzicht: Stompies staart was een tikkende tijdbom en ze moest zo snel mogelijk worden behandeld. Nog altijd liepen de vangpogingen van medewerker Pat en de buurman op niets uit. Als er voer werd neergezet kwam ze heel geleidelijk dichterbij. Ook werd duidelijk waar ze sliep. In de tuin was een betonnen fundering voor een volière zonder opbouw waarin hout opgestapeld lag met een zeil eroverheen. 's Winters propte de buurman hooi tussen het hout en legde een vat dat aan één kant open was met hooi erin tussen de boomstammen als mandje. In die periode moest hij Stompies bak soms wel drie keer per dag vullen met voer. Het was een winter met strenge vorst en sneeuw waarin de kat tussen de boomstammen woonde.
