Ware schoonheid

Want ben je jong, good looking en vitaal, dan vind je natuurlijk snel een nieuw baasje als je tijdelijk in het asiel zit. Heb je je uiterlijk echter niet mee, dan kan het zomaar gebeuren dat je maandenlang moet wachten. Totdat iemand zich dan eindelijk over je ontfermt.

Kanjercampagne

Het overkomt jaarlijks duizenden dieren. Ze zijn niet zo gewild, omdat ze bijvoorbeeld oud, blind of doof zijn, of gewoon een beetje een 'grijze muis'. En toch blijken het juist deze dieren te zijn, die bijna garant staan voor een zeer intense band met hun eigenaar. De verhalen daarover in de nieuwe uitgave van ons magazine DIER spreken wat dat betreft boekdelen. Neem Daphne Cornet, die zich ontfermde over Sushi, een doof katje dat al vier baasjes had gehad. Ze vertelt in DIER: "Ik ben nog elke dag blij dat we voor Sushi hebben gekozen. Juist omdat hij al zo vaak was verstoten, voelde ik me verantwoordelijk voor hem. En het lijkt alsof hij daar dankbaar voor is, zo lief en aanhankelijk is hij".

Afgelopen woensdag trapte ik daarom met veel plezier onze 'Kanjercampagne' af, om dergelijke dieren eens extra in het zonnetje te zetten. Kijkt u hier nog maar eens terug hoe wij op (I-)pad gingen met onze kanjers!

Keurmerk Fairfok

Er was nóg een aanleiding die me deed stilstaan bij uiterlijk vertoon. De media berichtten maandag dat er een speciaal keurmerk voor rashonden gaat komen, 'fairfok' geheten. Rashonden zijn namelijk op een ronduit verschrikkelijke manier óók slachtoffer van hun uiterlijk. Eind 2009 begon de Dierenbescherming een kruistocht tegen het ongebreideld fokken op 'rasstandaarden'; voorschriften over hoe volgens liefhebbers een mooie hond er binnen een bepaald ras uit zou moeten zien. We kochten de steengoede BBC-documentaire 'Pedigree Dogs Exposed' en lieten die op televisie uitzenden. Een golf van verontwaardiging was het terechte resultaat.

Met bijna de helft van de Nederlandse rashonden is het helaas behoorlijk mis. Door maar te blijven fokken op een gewenst uiterlijk, waarbij inteelt op de koop toe wordt genomen, zijn dieren ontstaan die kampen met gruwelijke pijnen, doofheid, fysieke afwijkingen en ga zo maar door. Vijf jaar geleden zeiden wij dus al dat er paal en perk gesteld moet worden aan deze misselijkmakende praktijken binnen de hondenfokkerij.

Maatschappelijk besef

Ik ben blij dat we dat hebben gedaan, want tot die tijd had niemand het er serieus over. Inmiddels heeft de Dierenbescherming toch maar mooi bereikt dat er een breed gedragen maatschappelijk besef is dat het zo niet verder kan. Er schijnt zelfs binnenkort een brief van staatssecretaris Dijksma (EZ) naar de Tweede Kamer te gaan over het fokken op uiterlijkheden bij honden. Ben benieuwd. Maar, op zich is het goed dat er deze week dus met de aankondiging van een keurmerk beweging in het dossier lijkt te komen. Ik druk me bewust voorzichtig uit, want we zijn er namelijk nog lang niet. Het is belangrijk dat we druk op de kwestie blijven houden. Wat er gaat gebeuren, is dat er een databank komt met DNA-gegevens. Da's een beginnetje, geen keurmerk dat garant staat voor gezonde dieren...

We zijn in ieder geval tevreden dat nu ook de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied (de koepel van rasverenigingen die stambomen verstrekt) inziet dat het zo niet langer kan in de hondenfokkerij. Het verplicht afnemen van DNA bij elke rashond is een mooie stap om uiteindelijk te komen tot een goed fokbeleid. Dit beleid is er echter nog lang niet. Het afgenomen DNA wordt uitsluitend gebruikt om de werkelijke ouderdieren vast te kunnen stellen. Kennelijk was er tot nu toe te veel twijfel of de opgegeven ouderdieren ook werkelijk de echte ouders waren.... En zonder die zekerheid kun je natuurlijk geen goede afspraken over de fokkerij maken. Er is helaas niet afgesproken dat het afgenomen DNA ook verplicht wordt getest op alle bekende erfelijke problemen. Er is ook niet afgesproken dat ouderdieren uitgesloten worden van de fok. Er is zelfs nog helemaal geen duidelijkheid over een keurmerk, wat wel werd gesuggereerd in de media. Tot nu toe zijn het dus vooral mooie intenties, maar of deze echt tot meer dierenwelzijn zullen leiden, moeten we maar afwachten. Toch maar een kanjer uit het asiel doen dan?

Mooi van binnen

Het is misschien een cliché, maar er is maar één conclusie mogelijk als het gaat om de beoordeling van een dier: ware schoonheid zit van binnen. Trouwens, dat geldt ook voor mensen, maar dat wist u zelf natuurlijk allang. Doet u mij en de dieren nou een plezier en ga voor de schoonheid die een dier van binnen herbergt. Er reken maar, dan zijn alle dieren prachtig!! Als u zelf niet in staat bent een dier, oud of jong, mooi of lelijk, uit één van onze asielen te adopteren, dan kunt u onze 'Kanjercampagne' natuurlijk wel steunen met een gift. Doen hè? Onze 'lelijkerds' zullen u dankbaar zijn.

Frank Dales,
Algemeen directeur