“Wat een lekker ding!”

Het is een gender neutrale uitdrukking, zowel mannen als vrouwen zeggen dit. Je kunt vallen over het woord ‘ding’, want we zien iemand dan als een object, iets dat leuk is om naar te kijken. We zeggen het ook wel eens over kinderen: “Zooo, dat is een pienter ding!”. Kun je hele discussies over voeren of je dit zo moet zeggen, maar dat gaan we hier niet doen. Voor de wet zijn mensen namelijk in ieder geval zeker geen dingen, mensenrechten zijn in de Europese grondwet goed vastgelegd. Het gaat om fundamentele vrijheden en grondrechten voor iedere burger in Europa. Daar hebben alle Europese lidstaten zich aan te houden. Dat is voor onze (huis)dieren helaas wel anders.

Kijk nu eens naar deze hond: ook een lekker ding toch?

Dieren doen veel harten smelten en zijn belangrijk in het leven van heel veel mensen. Ze verrijken ons bestaan en als wij als eigenaar goed ons best doen zijn zij ook blij met ons. Toch zijn dieren maar slecht beschermd. In ons land is er de Wet Dieren, waarin is bepaald dat dieren op bescherming moeten kunnen rekenen. Hoewel dieren daarmee geen formele rechten krijgen (het dier is dus nog steeds een ding), is daarmee wel geregeld dat er naar hun belangen wordt gekeken. In de rest van Europa is het vaak nog slechter geregeld, alleen in Duitsland zijn dieren ook opgenomen in de grondwet.

Dit kan en moet anders. Wij willen dan ook dat het dier op Europees niveau erkend wordt en niet langer de status 'ding' toebedeeld krijgt. In de Europese wet- en regelgeving is het nu helaas niet goed geregeld voor dieren. Als er al regels over zijn, dan gaan die niet over de dieren zelf, maar over de mens. Ze hebben te maken met het voorkomen van risico’s voor de volksgezondheid, of met maatregelen die vooral het economische verkeer niet in de weg moeten staan. Hoe moeilijk kan het zijn om dieren in alle Europese landen te beschermen door ze wettelijk meer te laten zijn dan een lekker hapje, of een lekker ding?