Bijzondere reddingsacties 2018: Vrijwilligerstekort!

Geen enkel dier in nood hadden we in 2018 kunnen redden als we niet hadden kunnen rekenen op de inzet van ons geweldige team vrijwilligers. Vrijwilligers bij dierenambulances werken zich een slag in de rondte, vaak naast een betaalde baan of studie, vaak naast een gezinsleven. In 2018 helemaal. Voor het allereerst in de geschiedenis van de Dierenambulance Brabant Zuid-Oost kregen ook wij te maken met het vrijwilligerstekort waar andere ambulances al langer mee kampen. Dat leverde helaas minder mooie memorabele momenten op in 2018.

Minder vrijwilligers beschikbaar

Mede door de groeiende economie waren er veel minder vrijwilligers beschikbaar en kwamen er ook veel minder nieuwe bij dan in eerdere jaren. Hierdoor is het voorgekomen dat mensen lang in de wacht stonden of de dierenambulance zelfs helemaal niet te pakken kregen. Lukte dit wel, dan kon het soms lang duren voordat de ambulance ter plaatse kon zijn.

Dik Nagtegaal van de Dierenbescherming zag het tekort ook. "Mensen worden soms boos als we niet meteen kunnen komen. Ze realiseren zich vaak niet dat het vrijwel volledig vrijwilligerswerk is, hoe groot het gebied is dat meestal met noodgedwongen slechts 1 dierenambulance bestrijken (1.472 km2), en beseffen niet hoeveel meldingen er binnenkomen (meer dan 10.000 per jaar), met name in het voorjaar en de zomer.”

Om mensen te laten zien wat ze zelf kunnen doen als ze een zwerfdier of een gewond dier vinden, hebben we dit jaar een eigen website en een Facebookpagina in het leven geroepen. Zo is een dierenambulance niet altijd nodig (denk aan een jong vogeltje in de tuin dat leert vliegen of wordt de eigenaar van een loslopende hond soms snel gevonden als de vinder een rondje door de buurt loopt), kan onze dierenambulance helaas niet altijd hulp bieden (we zijn geen dierenartsen, hebben niet het materieel om katten uit bomen te halen) of is een dierenambulance in een andere regio nodig. Daarnaast zijn we flink aan het werven geslagen om extra vrijwilligers te vinden. Gelukkig is daardoor de bezetting op zowel de ambulance als de meldkamer weer dusdanig dat we met trots kunnen melden dat we weer 24/7 bereikbaar zijn en bijna al die uren ook weer paraat staan.

Helemaal niemand heeft het erger gevonden dan de ambulance- en meldkamermedewerkers zelf dat we niet altijd (snel) ter plaatse konden zijn! Om dit in de toekomst te voorkomen doet meldkamermedewerkster Christie een hartstochtelijke oproep: “Laten we er met zijn allen zorgen dat dieren niet meer zo lang op hulp hoeven te wachten. Hoe meer mensen we beschikbaar hebben om onze meldkamer en ambulances te bemannen, hoe meer dieren we kunnen helpen. Ik draag bij door vrijwillig op de meldkamer te werken. Help jij volgend jaar ook mee om onze dieren in nood te helpen