Vangactie bij de Cyclus

De telefoon gaat. Meneer bracht gisteren grofvuil naar de stortplaats van Cyclus. Daar zag hij een witte poes lopen. Hij wilde haar vangen en meenemen maar werd verteld door de medewerkers van Cyclus dat hij dat niet moest doen. Ze heeft kittens. Gelukkig laat meneer het niet zitten en belt hij naar mij.
Vangactie bij de Cyclus

Ik ga naar cyclus en bespreek het verhaal met de leiding gevende van het terrein. Ja. Er loopt een witte poes met 3 kittens. Hij wijst het plek aan waar ze zich verstoppen. Ze wonen blijkbaar onder een gebouw naast het terrein van Cyclus. We spreken af dat de mensen van Cyclus voor een paar dagen de katten gaan voeren. Zo kunnen we ze laten wennen aan het plek waar ik straks de vangkooi wil zetten.

Dinsdag ga ik weer terug. Er staat nog een bak voer op het voerplaats. De mannen vertellen dat het voer wel elke dag opgegeten wordt maar pas ’s avonds als het rustig is. Overdag worden ze bijna niet gezien. Ik zet voor de zekerheid toch een vangkooi neer maar het heeft geen zin. In 2 uur zie ik geen enkele kat. Vrijwilliger Willy komt ook helpen, maar het heeft geen zin. Er komen geen katten. Ook vrijwilliger Jolien hoeft niet te komen. Zij zou ’s middags overnemen.

Dit wordt een probleem. Het terrein wordt om 16:30 afgesloten en de hekken gaan pas om 8:00 weer open. We vragen of we een sleutel van het hek mogen lenen. Dat is lastig. Het terrein is van de gemeente en die moeten toestemming geven. Willy belt haar contact bij de gemeente. Helaas. Die kan ons niet helpen.

We besluiten om naar het kantoor van Cyclus te rijden. Misschien wil iemand daar ons helpen aan een sleutel. Ik wordt doorverwezen naar de gemeente maar mag vanuit het receptie van Cyclus bellen. Gemeente verwijst mij weer terug naar Cyclus. Na een tweede belronde krijg ik te horen dat het terrein die voor Cyclus ligt, en waar we moeten zijn, verhuurd is aan een andere bedrijf. Bij die bedrijf moet ik zijn.

Ik bel naar het andere bedrijf. De management assistente is zeer sympathiek maar vreest dat ik geen sleutel zal krijgen maar ze gaat haar best doen. Volgende dag belt ze terug. Van haar chef mag ik een sleutel maar ze moeten eerst toestemming vragen aan de gemeente.

In de tussentijd zoeken we andere opties. We hebben een rustige, beschut plek gevonden waar we mogelijk kunnen vangen. We gaan elke dag ook daar voeren en leggen we een spoor vanaf ver verstop plaats naar ons nieuwe voerplek. Willy neemt haar wildcamera mee en zet het neer. We kunnen na een paar dagen op de beelden zien dat 3 katten ons voerplek gevonden hebben maar dat ze alleen ’s nachts komen. We moeten echt die sleutel krijgen.

Een week later wordt ik gebeld. Ik mag een sleutel krijgen. Eindelijk. Ik mag het morgen ophalen.

Ik ga ’s ochtends vroeg toch een vangpoging doen. Er zit een mager, verzwakte witte kitten voor het verstop plek. Ik zet snel de vangkooi en hij loopt er bijna direct in. Heel snel langs het bedrijf rijden om de sleutel en dan met het kitten naar het asiel waar hij verzorgd kan worden.

Meteen die nacht samen met Esther gaan we ernaartoe. Het is daar erg donker en we zijn gewaarschuwd dat we beter samen kunnen gaan als het donker is.

We zorgen dat we net voor schemer er zijn en zetten op twee plaatsen een vangkooi neer. De kooi van Esther staat op de beste plek. Eerst komt moeders aan. We zien dat zij een hele dikke buik heeft. Ze gaat de kooi in maar op het laatste moment glipt een schildpad kitten voor. De kooi valt dicht. Kitten is gevangen maar moeders komt weg. Dat is jammer. Ze zal nu de kooi door hebben.

Ik besluit om een andere vangkooi in te zetten. Vaak help dat als een kat geschrokken is van een kooi. 10 minuten wachten. Ze komt weer terug. Gelukkig. Als snel loopt ze de kooi in en is gevangen. We blijven nog een tijd wachten want er zou nog een witte kitten lopen….. Niets.

Na een half uur geven we het op. Ik zet eten neer op ons voerplek voor als het kitten alsnog zou komen. Volgende dag ligt het voer er nog. Ik overleg met de mannen van Cyclus. Die hebben ook niets meer gezien. Als ze iets zien gaan ze mij bellen. Voor de zekerheid kijk ik elke dag op het voerplek maar het voer is niet aangeraakt. We moeten vanuit gaan dat de laatste kitten het niet gered heeft. Ons hulp was voor hem net te laat.

Ik kijk goed naar de moederpoes. Zij oogt tam. Ik wil haar een kans geven op een veilige plek. Dat vuilstortplaats is niets voor katten. Ze mag, samen met haar kitten naar het asiel. Ze wordt door de dierenarts nagekeken en blijkt dat ze inderdaad zwanger is. Daar was ik ook bang voor. Zielig. Dan heb je 3 hongerig kittens die nog bij je drinken en komt de volgende nest al aan. Geen wonder dat de kittens zo zwak zijn. Ze mag door naar een gastgezin voor verdere verzorging.

Zaterdagochtend komt ze aan bij het gastgezin. Zaterdag middag is ze bevallen van 5 prachtige kittens. Gelukkig alles gezond en wel…….. en moeders schijnt een verschrikkelijke lieve poes te zijn.

Wat ben ik blij dat we doorgezet hebben met het vragen na een sleutel zodat we haar konden vangen. Anders was er een tweede nest onder het gebouw geboren.