Blogoverzicht

Jarenlange beweringen vanuit de industrie dat bepaalde insecticiden, zoals DDT en neonicotinoïden, veilig gebruikt konden worden, blijken achteraf gezien niet waar te zijn. Ditzelfde is nu aan de gang met nieuwe middelen die men toelaat (XenTari) of heel even toeliet (Vertimec), om de eikenprocessierups te bestrijden. Deze middelen doden niet alleen de eikenprocessierups, maar alle rupsen. Sterker nog, Vertimec doodt alle insecten.

Wat een akelig bericht van de NOS dit weekend, dat mensen in Beiroet in Libanon hun huisdieren massaal op straat zetten, omdat ze een coronagevaar voor de mens zouden zijn. Na één alarmerend bericht hierover op MTV (verre van een betrouwbare nieuwszender toch?) raken huisdierbezitters daar kennelijk al helemaal in paniek. Bizar en in ons land gelukkig ondenkbaar.

Pats-boem… midden in een coronacrisis. Een crisis die we, als je alle nieuwsberichten mag geloven, al jaren aan hadden kunnen zien komen. We stonden namelijk al diverse keren op het randje, maar we konden de ziektes die van dier op mens over worden gedragen (en overigens ook andersom), de laatste tijd vrij snel de kop in drukken. Of het nu om dieren uit de veehouderij, huisdieren, wilde dieren of gekweekte wilde dieren ging, vooralsnog bleef de schade beperkt. Dit keer niet. Hierbij vraag ik me vooral af: gaat de mensheid hier nu van leren? En gaan we nu maatregelen nemen die het risico op ziekte-overdracht minimaliseren? Hoewel ik vrees van niet, hoop ik natuurlijk van wel.

Afgelopen zaterdag bezocht ik voor het eerst in mijn leven de vogelmarkt in de IJsselhallen in Zwolle (kennelijk de grootste vogelbeurs van Europa). Ik heb wel geaarzeld om te gaan. Dat een dergelijke internationale verzamelplaats van mensen en dieren gewoon wordt toegestaan in een tijd van vogelgriep en het coronavirus vond ik opmerkelijk. Op zo’n markt is ook nog eens een serieuze kans op de voor mensen besmettelijke papegaaienziekte. Of snavel- en verenrot, een virus dat papegaaiachtigen treft. Maar vooruit, de officiële instanties zaten daar kennelijk allemaal niet mee, dus begaf ik me naar de plaats waar op 12.500m2 duizenden mensen bij elkaar komen om te handelen in tienduizenden 'wettelijk toegestane' vogels. Uitgestald op zo’n 3 km aan tafels, dat is de lengte van zo’n 30 voetbalvelden. Het is zeker imposant, ook voor de vogels.

'Zo doende 2018 jaaroverzicht dierproeven en proefdieren' is een jaarlijks rapport van de NVWA over dierproeven, waarin vooral cijfers en grafieken staan. Hebben de instellingen zich gehouden aan de wet op dierproeven, hoeveel zebravissen zijn er gebruikt, hoeveel dierproeven moesten gedaan worden vanwege Europese veiligheidseisen, hoeveel werden er gedaan vanuit puur wetenschappelijke nieuwsgierigheid? We zijn elk jaar weer benieuwd naar die informatie, maar als je er goed over nadenkt zegt het eigenlijk niet zoveel.