Overzicht April

Ingepakt
Een paar dagen terug kreeg ons middagteam een melding uit Weiteveen over een ongelukkige eekhoorn die helemaal vast zat in ijzerdraad, waarschijnlijk van een hek.

De collega's gingen snel op pad en vonden de eekhoorn gewikkeld als het ware in ijzerdraad en prikkeldraad, misschien van een oud hek of zo. Voorzichtig begonnen ze met het verwijderen van het ijzer, daarbij ook goed lettend op de tanden en nagels van de rode rakker.
Een eekhoorn ziet er ontzettend guitig en lief uit met die mooie pluimstaart, ondeugende oogjes en pluimpjes op de oren, maar echt lief zijn ze niet in de meeste gevallen. Het is natuurlijk altijd nog een wild diertje dat niet graag met mensen omgaat. Dus ook deze rakker beet dwars door de dunnere tuinhandschoenen heen en maakte de dikke leren handschoenen tot een niet overbodige luxe.

Na een klein uur te hebben gepeuterd en geknipt was de eekhoorn bevrijd. Echter, mee naar de dierenarts voor een snelle controle zag hij niet zitten en voor de collega's het door hadden glipte het diertje hen tussen de vingers door, racete de boom in en ging er springen van tak tot tak vandoor. We hopen dat hij inderdaad geen verborgen wondjes had, maar hij bewoog nog zeer snel en lenig.
Als u een rode pluimstaart in de bomen van Weiteveen tegenkomt, is het misschien deze rakker wel.

De drie avonturiers
Een melding van drie eendenkuikens die langs de A37 aan de wandel waren. Niet echt een gezonde plek voor een ochtendwandeling, dus de ambu rukte uit.

Nu mogen wij, zonder assistentie van Rijkswaterstaat, niet langs de snelweg stoppen vanwege de veiligheid. Maar wij denken graag in oplossingen en besloten vanaf de andere kant de plek te bezoeken. Dat hield wel een behoorlijke wandeling over het veld in, maar het was mooi weer en de eendjes liepen gevaar.
Na heel lang zoeken zonder pluizige eendenkuikens te hebben gevonden, gaf een wandelaar die zijn hond uitliet aanwijzingen over waar hij de drie vogels had gezien. En, na het hele veld min of meer te hebben rond gelopen, kwamen we bij een moerasachtig stuk en ja hoor, daar waren ze. Schoenen en sokken uit, even aie aie dat is koud en al snel waren Kwik, Kwek en Kwak gered en mochten ze mee in de warme ambulance.
Bij nader onderzoek kwamen we tot de conclusie dat we geen eenden- maar ganzenkuikens hadden gered. Dat bleek ook snel bij ons op het pand waar ze even in de zon op het grasveld mochten rondlopen. Het malse, verse gras ging er gretig in.

In de avond zijn de drie avonturiers die zonder ouders de wijde wereld introkken onderweg naar de Fügelhelling in Ureterp, waar ze veilig op kunnen groeien tot geweldige ganzen.

Geen Gijs Geluk
Een grote vogel zoals een gans op een drukke weg is altijd een probleem, dus ging ons team direct op pad.
Ter plekke aangekomen leek het, van een afstandje, dat de gans al het loodje had gelegd, maar bij benadering probeerde hij toch ineens nog weer de weg op te kruipen. Hij bleek onder meer een gebroken vleugel te hebben en kon eigenlijk geen kant meer op. Er werd besloten om hem mee te nemen naar de dierenarts om te kijken of er misschien nog redding mogelijk was.

Helaas, bij de dierenarts bleek dat het niet echt haalbaar was om deze gans nog te behandelen en een kans te geven. Hij was zodanig verwond dat het slechts een lijdensweg zou opleveren en dus werd er besloten om hem zachtjes in te laten slapen. Soms is dat het meest diervriendelijke wat je nog kunt doen.

Doekie

Doekie is een mooie, gezellige zwart witte kat die in een rustige wijk in Emmen een mooi leventje leidde samen met zijn baasje. Af en toe eens iets lekkers halen bij de buren, veel groen in de omgeving - Doekie zat gebakken.

Toen sloeg het noodlot toe en Doekie's baasje kwam helaas te overlijden en arme Doekie bleef alleen achter. Gelukkig was er lieve buurman die zich zorgen maakte om de nu eenzame kat en zij besloten ons te bellen. Want hoe moest het nu verder met Doekie