Gastgezin ontfermt zich over 'containerkittens'

Drie kittens van 6 á 7 weken oud werden gedumpt in een groene container in Denekamp. Op 10 juli werd het drietal net op tijd ontdekt. “Het was kantje boord”, vertelt Luciënne, ons gastgezin. De kittens waren er slecht aan toe en gelukkig werd de container niet aan de straat gezet. Hoe gaat het nu bijna drie weken later met kittens Otje, Milko en Tukker

Hier zaten de kittens nog in de container. Ze werden opgehaald door Dierenambulance Twente (Oldenzaal).

Vreselijk ziek

“O wat stonken ze!”, zegt Luciënne, “het rook écht naar groene bak in huis.” Ze noemde het drietal dan ook Otto (Twents voor groene container), Milko (Twents voor grijze container) en Tukker (Twentenaar; omdat Otto en Milko Twentse woorden zijn). Otto bleek een dametje, dus dat werd algauw Otje. “Ze hebben zich ziek gegeten in die otto en zaten vreselijk onder de wormen. Een container is geen plek voor kittens! Ik heb meerdere ontwormingskuren moeten geven om er vanaf te komen. Vooral Otje en Milko hadden het zwaar. Ze waren 590 en 610 gram toen ze binnenkwamen, maar door al die wormen, het vele spugen en diarree vielen ze vreselijk af. Otje woog op een gegeven moment nog maar 420 gram en Milko 430.” Een stressvolle periode, want ze moesten toch wat binnenkrijgen. Om de drie uur gaf Luciënne een aantal (afhankelijk van het gewicht) 10ml-spuitjes ‘recovery liquid’, ook ’s nachts ging zij hiervoor haar bed uit.

Hier woog Otje nog maar 427 gram. Haar dieptepunt was een gewicht van 420 gram.

Milko en Otje hebben net 'recovery liquid' gehad en mogen uitbuiken 'bij de grote baas' op de bank.

“De katjes hadden totaal geen energie meer en konden alleen nog hun kopjes optillen. Wat een pijn moeten ze gehad hebben! Ze jammerden en kreunden en hadden zichtbaar last van darmkrampen. Vreselijk als je erover nadenkt. Toch had ik er alle vertrouwen in. Ik ben al 11 jaar gastgezin en heb ook kittens onder mijn hoede gehad waarvan de dierenarts dacht dat de kans klein was dat ze het zouden redden. Ik dacht ‘dat zullen we nog weleens zien’. Tot nu toe is er maar eentje overleden.”

"Wat een pijn moeten ze gehad hebben!" - Luciënne, gastgezin

Dikke buikjes met skelettenpootjes

Ondanks haar zelfverzekerde houding, was het toch een spannende tijd. Tukker had een prima weerstand en herstelde vrij snel. “Tukker doet z’n naam dan ook eer aan, hij is een echte ‘doe-maar-normaal-dan-doe-je-gek-genoeg-kat, geen gedoe, geen drama.” Ook Otje en Milko beginnen eindelijk aan te sterken. Terwijl Tukker gewone brokken kan eten, werken Otje en Milko inmiddels geweekte brokken naar binnen. “Ze zijn nu niet meer extreem licht, ze hebben zowaar een dik buikje… met skelettenpootjes. Door alle ellende hebben ze nauwelijks spiermassa opgebouwd, ze kunnen nog heel wat voedingsstoffen gebruiken.”

Tukker herstelde vrij snel. "Als Hollands welvaren, als je hem vergelijkt met zijn broertje en zusje."

Milko (links) heeft nu het gewicht van een kitten van 8 weken, hij is bijna op gewicht! De kittens zijn nu zo'n 9 á 10 weken oud. Rechts zit Tukker.

Otje heeft nu het gewicht van een kitten van 6 weken, dat gaat ook de goede kant op!

Het komt helemaal goed

Toch weet Luciënne dat het goedkomt met deze drie kittens. “4 augustus krijgt in elk geval Tukker een chip en zijn eerste inenting. Of Otje en Milko die dan ook krijgen, ligt aan hun gezondheid. Als ze nog te zwak zijn, moeten ze nog even wachten." Luciënne houdt de kittens tot ze een nieuwe baas hebben goed in de gaten. Ondertussen zorgt ze ervoor dat de kittens socialiseren. Haar hond en twee katten spelen hierbij een belangrijke rol. Ook laat ze regelmatig kinderen op visite komen, zodat de dieren hieraan gewend raken. Verder verblijven er tijdelijk nog drie kittens bij Luciënne “die zijn zwervend aangetroffen in Kampen”. Een gezellige beestenboel dus in huize Luciënne.

Otje heeft eindelijk genoeg energie om met haar broertje Tukker te spelen.

Nieuwe baas?

Op dit moment kunnen de kittens nog niet herplaatst worden. Zodra dit wel kan, verschijnen ze op www.ikzoekbaas.nl.