Kitten Pluisje

Helaas komen niet alle kittens binnen met hun moeder en broertjes en zusjes. Soms krijgen wij ook kittens alleen binnen die erg ziek zijn.
Wat gebeurd er dan met zo'n kitten
Kitten Pluisje

Zondag 10 juni kwam de dierenambulance een verzwakt poesje binnen brengen. De collega die aan het werk was stuurde een foto en ik dacht eigenlijk dat het kitten dood was. Een hoopje ellende. Na contact te hebben gezocht, bleek het kitten alleen maar in het doosje te liggen en verder niet te bewegen.


Ik vond dat toch wel alarmerend en besloot thuis de bench op te zetten en haar te gaan halen. Toen ik aankwam en haar zag schrok ik van haar toestand. Ze bewoog amper, er zat geen energie in. Haar ogen zaten dichtgeplakt van de snot, maar ook haar neus zat dicht.


Het eerste wat we moesten doen was haar gezicht even schoon poetsen.
Al gauw kwam er wat leven in haar en ze ging wat om zich heen kijken. Ik had even met de dierenartsassistente overlegd of zij wat glucose vocht konden geven, zodat zij zelf op krachten kon komen en hopelijk ook ging eten. Dit kon gelukkig en al gauw stapte we in de auto op weg naar de dierenarts. Daar aangekomen kreeg ze wat vocht en besloten we dat ze ook een oogzalfje nodig had. Het kitten was ook erg koud, dus ik belde het thuisfront of hij de kruik wilde pakken en de waterkoker wilde aanzetten. Eenmaal thuis aangekomen zetten ik haar in de bench maakte een heerlijk papje kitten mousse van Royal Canin voor haar klaar. Nu haar neus weer open was, viel ze het eten aan. Dit was fantastisch, want hiermee zou ze vocht en voedingsstoffen binnenkrijgen en kon het eigen lichaam weer alles gaan aanmaken.


De hele middag en avond heeft ze op haar kruik gelegen. En gelukkig bleef ze goed eten. Soms kan een kitten zo ziek zijn en zo lang niet gegeten hebben dat het lijf het eten slecht verdraagt. Gelukkig was dit bij haar niet het geval. Al gauw gaven wij haar de naam Pluisje. Want ze heeft echt een pluizige vacht. Deze dame bleek erg ondernement te zijn en toen zij na een paar dagen weer op krachten was vond ze het heerlijk om het huis te gaan ontdekken.
En alles is interessant. Toen de dierenarts voor het spreekuur langskwam op het asiel, besloot ik Pluisje mee te nemen voor controle. Ondanks dat ze het goed deed, bleef ze last houden van snottebellen. De dierenarts gaf aan dat ik mocht starten met een antibioticakuur. Dit waren druppels die door haar eten gingen, dus zij merkte hier ook nog eens helemaal niks van. Het was voor haar alleen maar fijn, want ze krijg nog elke dag wat extra zachtvoer.


Elke dag werd deze lieverd ook gewogen en ze kwam in 1 week tijd 500 gram aan. Haar startgewicht was 530 gram dus dit was een groei van bijna 100% Dat laat ook weer zien hoe verzwakt ze binnenkwam. Het wormenbuikje verdween ook na een paar dagen. En iedereen verbaasde zich over hoe snel Pluisje opknapte.
We zijn nu ruim 2 weken verder en Pluisje is bijna klaar voor de inenting. De oogzalf en antibioticakuur zijn helemaal voorbij, af en toe niest of hoest ze nog wat. Maar ik hoop haar volgende week te kunnen gaan enten.
Daarna gaat het grote avontuur voor haar beginnen.
Brutaal is ze zeker, want de 2 honden die ook in het gastgezin verblijven die vind ze maar wat interessant. Maar het allerleukste is toch wel het aquarium.