Dierenarts Claire vertelt

Medische check

Jarenlang was ik één of twee keer per week in het opvangcentrum om medische handelingen uit te voeren. Dat was te weinig. Het maakte de afstand tot de dieren groot, té groot wat mij betreft."

Sinds Claire in dienst van de Dierenbescherming een praktijk en operatieruimte in het asiel tot haar beschikking heeft, is dat gelukkig anders. ''Direct na binnenkomst krijgen de dieren een medische check. Ik geef ze hun entingen en vaccinaties, en behandel gezondheidsproblemen. Ze kampen met oorontsteking, een slecht gebit, huidontsteking, obesitas of juist ondergewicht, met alle gevolgen van dien.”

Het asiel in Enschede vangt jaarlijks ongeveer tien honden en veertig katten op die een besmettelijke ziekte blijken te hebben.

Footprints achterhalen

Om virusuitbraken te voorkomen of onder controle te krijgen werken opvangcentra met strenge protocollen. Komt er een besmet dier binnen, dan wordt het hele gebouw als geïnfecteerd aangemerkt. “We plaatsen vanaf dat moment geen dieren en vangen ook geen nieuwe op. Vervolgens gaan we na waar het dier is geweest en achterhalen de zogeheten footprints. Je kan het vergelijken met het bron- en contactonderzoek tijdens de coronacrisis. In zo’n situatie werk ik desnoods de hele nacht door om in kaart te brengen waar het dier vandaan komt en met wie het in contact was; kortom alle momenten die van belang zijn om de verspreiding een halt toe te roepen.''

Heel akelig

Claire vertelt over kittens met kattenziekte, die doodziek op haar behandeltafel belanden: “Hartverscheurend is het om te zien. En het ergste; we kunnen ze maar zelden redden. Of katten met niesziekte die de blaren op hun tong hebben staan en zodoende amper kunnen eten. Deze dieren krijgen hun voedingssonde onder narcose ingebracht omdat de pijn anders te hevig is. De intensieve zorg die zieke dieren nodig hebben om ze er doorheen te slepen, is pittig. In deze gevallen vraag ik me dan ook oprecht af waarom ze dit moeten meemaken. Het is zó onnodig. Had de eigenaar zijn dier op tijd laten vaccineren, dan was het nooit zover gekomen.”

19 van de 22 besmet

Niet alleen katten, ook konijnen en honden zijn gevoelig voor ziekten en virussen. In september 2019 was er een uitbraak van kennelhoest in een van de asielen. Honden met dit virus zijn kortademig, hoesten, kokhalzen, hebben koorts, zijn sloom en eten slecht. Kennelhoest verspreidt zich razendsnel. Van de 22 honden die op dat moment in het asiel verbleven, raakten er 19 besmet. Een paar dagen voor de uitbraak was er een hondje van 14 binnengebracht. Zwaar verwaarloosd, kaal, rotte tanden, blind aan het rechteroogje, een hartprobleem en mamatumoren. Het hondje had kennelhoest zeker niet overleefd. Beheerder Jessica besloot hem meteen mee naar huis te nemen, waar hij in alle rust van zijn oude dag kon genieten.

In afzondering

De wet schrijft voor dat dieren die het asiel opvangt binnen vijf werkdagen worden ingeënt. Ook moeten ze tot zeven dagen na vaccinatie in quarantaine blijven. Dieren waarvan de vaccinatiestatus niet bekend is, worden bij binnenkomst direct in afzondering geplaatst om de overige dieren te beschermen. Claire: “Bijkomend voordeel van snel inenten is dat we niet tegen een stresspiek oplopen. Het asiel is een vreemde omgeving, waar dieren angstig kunnen raken. Bij hoge mate van stress vermindert de weerstand en maakt het lichaam minder antistoffen aan, waardoor een vaccinatie aan effectiviteit verliest.”

Help jij asieldieren met een vaccinatie?

Alle dieren die bij de Dierenbescherming worden opgevangen krijgen een medische check, worden gevaccineerd, gesteriliseerd of gecastreerd en gechipt. Jaarlijks vaccineert de Dierenbescherming 10.500 asieldieren. Hiermee voorkomen we dat dieren door ziekte een pijnlijke dood tegemoet gaan. De kosten lopen op tot ruim €600.000. Bescherm jij een asieldier met een vaccinatie?