Kittens erwtje en coco
Erwtje is nog maar 3 dagen oud als hij samen met zijn zusje bij Dierenbeschermingscentrum Limburg binnenkomt. Hoewel zijn zusje vrijwel direct overlijdt doet Erwtje het redelijk goed. Toch is het de vraag of hij het haalt.
Medewerker Heidi Ossen neemt hem mee naar huis om hem 24/7 in de gaten te houden. Van haar krijgt hij iedere twee uur de fles. Na drie dagen krijgt hij uitvloei uit zijn neus en begint hij te niezen, hij heeft niesziekte en hiervoor krijgt hij medicatie.
Lief, aanhankelijk en sociaal
Erwtje groeit gestaag en is ontzettend lief, aanhankelijk en sociaal naar de andere katten in huis. Al snel maakt hij vriendjes, slaapt hij bij zijn nieuwe pleegmoeder in bed en waar ze ook gaat, nieuwsgierig trippelt hij achter haar aan. Erwtje is misschien klein en kwetsbaar, maar ook vrolijk en onverschrokken.
Coco
Coco is een sociaal knuffelkatje met een eigen rugzakje. Ze wordt geboren in een gastgezin en is de kleinste uit het nest. Ze loopt wankeler dan haar broertjes en zusjes. Met 4 weken houdt ze haar kopje scheef naar links en loopt ze ook steeds rondjes naar links. Het vermoeden rijst dat ze middenoorontsteking heeft, maar bij kleine katjes kun je niet zo makkelijk diep in hun oren kijken. Ook een neurologische oorzaak is mogelijk, maar alleen via een CT-scan te zien. Er wordt voor gekozen om haar te behandelen voor middenoorontsteking.
Even is er verbetering te zien, daarna gaat het mis. Coco valt steeds om en kan op een gegeven moment niet meer lopen. Om euthanasie te voorkomen neemt Heidi haar ook in huis.
Vriendjes
Bij Heidi thuis worden Erwtje en Coco aan elkaar voorgesteld. Het blijkt een match made in heaven, al gauw zijn ze écht vriendjes. Ze hebben veel aan elkaar en trekken zich aan elkaar op. Coco gaat langzaam maar zeker meer bewegen en probeert zelfs te lopen. In het begin komt ze niet ver en valt ze voortdurend om. Maar dan loopt ze. Twee fantastische kittens die het goed kunnen vinden met Heidi’s andere katten. Ze worstelen en spelen met elkaar en Heidi besluit om het duo te houden.
De ziekte van Parvo
Op een nacht in oktober gaat het helemaal mis. Erwtje heeft 40,5 graden koorts en is slap. Na overleg met de dierenarts krijgt hij medicatie en knapt hij weer op. s' Morgens wordt hij vreselijk ziek, hij heeft stuipen en zeer hoge koorts. Hij krijgt nauwelijks lucht en zijn ontlasting wordt onderzocht. Heidi schrikt, want het blijkt Parvo te zijn en slechts 1% van de kittens overleeft deze vreselijke ziekte. De dierenarts verlost Erwtje uit zijn lijden als hij nog maar 6 weken oud is.
Ook met Coco gaat het niet goed. Ze eet nauwelijks en ondanks het dwangvoeren komt ze niet aan. Opeens kan ze niets meer. Omdat bij Erwtje de ziekte van Parvo werd geconstateerd, wordt ook Coco's ontlasting getest. Ze test 3 keer positief. Om haar verdere ellende en een vreselijke dood te besparen laat de dierenarts haar inslapen. Coco is maar 11 weken oud geworden.
Zo jammer
''Schattig hè, die kleine hummeltjes?'' zegt Heidi terwijl ze een foto van Erwtje en Coco omhoog houdt. ''En nu zijn ze dood..." En waarom? De kleintjes konden nog niet gevaccineerd worden en kregen de ziekte van Parvo. Dit toont maar weer aan dat het vaccineren van onze asieldieren van levensbelang is. Deze kittens waren nog te jong voor een vaccinatie en omdat ze niet konden drinken bij hun moeder kregen ze geen antistoffen binnen. Hoe strict we ook omgaan met hygiëne en besmettingsgevaar, nieuwe asieldieren vormen een risico voor kwetsbare dieren zoals Erwtje en Coco. Hoe meer asieldieren we vaccineren, hoe beter we piepjonge en zieke dieren kunnen beschermen. "Jammer, het had zo anders kunnen lopen, maar het mocht voor Erwtje en Coco niet zo zijn", aldus Heidi.