Grote stap terug in de tijd

De vakantieperiode is een mooi moment voor directeur Frank Dales om zijn digitale hoekje een paar weken uit te lenen aan medewerkers. Deze week is het de beurt aan programmamanager Femmie Smit.

Tot mijn verbazing worden in elk geval jaarlijks zo’n miljoen dieren via de reguliere jacht gedood, omdat het anders helemaal uit de hand zou lopen met de hazen-, konijnen-, houtduiven-, fazanten- en wilde eendenstand. Want ja, die dieren vermenigvuldigen zich zo ontzettend snel hè.

Gevaren genoeg

Tegelijkertijd weten we allemaal dat die arme moeder eend over het algemeen binnen een mum van tijd een hele rits van haar schattige pulletjes kwijt is. Opgegeten door een blauwe reiger, platgereden door een auto of verstrikt geraakt in een visdraadje, losgeknipt en aan zijn lot overgelaten. Gevaren genoeg voor een jonge wilde eend in Nederland. Dat hoort erbij, een geweer is dan ook echt niet nodig om dieren ‘in de hand’ te houden.

Waarom is er, ondanks de vele doodsbedreigingen, dan toch nog reguliere jacht? Jagers zijn er zelf vaak van overtuigd dat het nodig is. Bovendien is het volgens hen iets wat de mens altijd al heeft gedaan. Het zit in het bloed, hoort erbij. En het levert ook nog een stukje (h)eerlijk wild vlees op. Deze argumenten vinden blijkbaar voldoende aftrek bij de beslissende overheden. Want jacht mag - zij het verkapt - nog steeds. Ook in de nieuwe, aan de Tweede Kamer aangeboden Wet natuurbescherming.

Jagen: oneerlijke strijd

Wat mij betreft houden de jagersargumenten geen steek. Ooit, in de tijd dat wij in berenvellen of blote kont rondrenden met een speer, kon je het nog een noodzakelijk kwaad noemen. Maar in deze tijd is het eten van wild echt niet nodig om te overleven. Het is een oneerlijke strijd geworden, temeer omdat dieren al zo beperkt zijn in hun ruimte en makkelijk ten prooi vallen aan auto, hoogspanningsmast of windmolen. Het recht om te jagen is met al die bestaande verstoringen en voldoende alternatieven voor gezond voedsel wat mij betreft komen te vervallen. Ben je het daar niet mee eens? Neem dan als jager een échte grote stap terug in de tijd en probeer de dieren in je blote kont te vangen! Een berenvel raden wij namelijk af, gezien het dierenleed dat dit veroorzaakt.

Overigens heeft ook de agrariër in het jacht- en schadebestrijdingsdossier nog niet de stap naar het heden gezet. Ze zijn sterren op het gebied van mechaniseren van de landbouw. Steeds groter en invasiever wordt het geschut waarmee het gras gemaaid en de groenten geoogst worden. Maar innovatie op het gebied van diervriendelijkere alternatieven is ver te zoeken. Want behalve de dieren die tijdens het jachtseizoen sneuvelen, vinden ook tenminste 600.000 dieren - zoals ganzen, zwanen, spreeuwen, roeken, herten en reeën - de dood in het kader van schadebestrijding en beheer

Het kan diervriendelijker

Kan dat niet anders? Je zou denken van wel. Diervriendelijkere alternatieven zijn er. De scary man, een opblaasbare vogelverschrikker, is een grappig voorbeeld. Oud idee, in een nieuw jasje. Deze werkt prima, voor een tijdje, maar wordt dan weer te duur gevonden, te arbeidsintensief, of wordt te snel gestolen uit het land. Dat moet toch beter kunnen, zou je zeggen.

Naast de jacht- en schadebestrijding vinden ook nog miljoenen, zogenaamd minder aaibare en niet beschermde dieren zoals mollen, muizen en ratten de dood via klemmen, gif en verdrinkingsvallen. Ook dit is écht niet op zo´n grote schaal noodzakelijk. Wering, het veilig opbergen van voedsel en niet overmatig voeren helpt al vaak voldoende om de ongewenste dieren op afstand te houden. De afdeling Amsterdam van de Dierenbescherming heeft hierop afgelopen jaar actief campagne gevoerd.

Wat doen wij?

Aan mij, samen met collega’s, de schone taak om aan de ‘reguliere´ omgang met zogenaamde overlastgevende dieren in het wild een andere wending te geven. Want de Dierenbescherming is ervan overtuigd dat jacht overbodig is en dat mens-dier conflicten op een diervriendelijker manier opgelost kunnen worden. Dit doen we door campagnes te voeren en input te leveren op het provinciale faunabeleid, de door grondbeheerders opgestelde uitvoeringsplannen en de nieuwe Wet natuurbescherming.

We bieden een diervriendelijkere alternatieve aanpak aan en maken daarbij gebruik van wetenschappelijke kennis en praktijkervaringen. Deze aanpak vereist een omslag in de organisatiestructuur en denkwijze van de grondgebruikers en een politiek klimaat dat het welzijn van wilde dieren hoog in het vaandel heeft staan.

Wat kunt u doen?

Het succes van onze lobby hangt sterk af van uw keuze als u in het stemhokje staat. Vindt u het ook niet meer van deze tijd dat dieren gedood worden omdat ze ´lastig´ zijn of omdat we toch altijd al hebben gejaagd? Kies dan voor een diervriendelijkere politieke partij tijdens verkiezingen. Uw volgende kans zijn de provinciale statenverkiezingen in maart 2015! Ook door de Dierenbescherming financieel te steunen, helpt u de dieren in het wild. Dankzij uw steun kunnen wij onze lobby en campagnes blijven voeren.