Isabel Boerdam is het gezicht achter de blog De Hippe Vegetariër. Ook is zij initiatiefnemer van de Nationale Week Zonder Vlees, die aanstaande maandag 9 maart van start gaat. De redactie van ons ledenmagazine DIER sprak met haar over haar drijfveren. Isabel: “Ik was negen jaar toen ik me ineens realiseerde dat de koe op mijn bord dezelfde was als in de wei, maar dan in een heleboel stukjes gehakt. Ik vertelde mijn moeder dat ik geen dieren meer wilde eten".
Waarom begon je een foodblog?
“Tijdens mijn studie realiseerde ik me dat ik een andere visie op vegetarisch eten had dan veel mensen in mijn omgeving. In 2013 startte ik met De Hippe Vegetariër, omdat ‘hip’ en ‘vegetarisch’ toen nog tegenstellingen leken. Het groeide uit tot een toonaangevend platform onder vegetariërs en flexitariërs en een interessant kanaal voor duurzame en bewuste merken en bedrijven. Van mijn passie heb ik mijn werk gemaakt. Dit geeft me de kans om mijn stem te laten horen en mensen te laten zien hoe belangrijk het is dat we duurzamer gaan eten.”
In 2013 startte ze haar blog dehippevegetarier.nldat is uitgegroeid tot het grootste vegetarische platform van Nederland. In 2018 lanceerde Isabel de eerste editie van de Nationale Week Zonder Vlees. Foto: Erik Buis.
En toen kwam de week zonder vlees?
“De basis werd gelegd toen ik met een blanco A4’tje aan de keukentafel ging zitten, vanuit een onrust dat ik méér moest doen. Het is fijn dat ik mensen inspireer met mijn blog, maar op grotere schaal gebeurt er nog veel te weinig. We zijn er inmiddels allemaal wel van doordrongen dat minder vlees eten een groot verschil maakt voor het welzijn van dieren en het milieu. Maar dit besef leidt vooralsnog niet tot structurele gedragsverandering. Vaak houden we vast aan wat we al kennen, de gewoonte om elke dag vlees te eten. Ik wilde de uitdaging aangaan om te bewijzen dat het anders kan.”
Hoe ga je dat bewerkstellingen?
“Ik wil mensen bewust maken van de impact die zij als individu kunnen hebben. Het lijkt soms alsof we geen grip hebben op de klimaatuitdaging waar we voor staan, maar dat is niet zo. De besparing die één volwassene kan verwezenlijken door een week geen vlees te eten is bijvoorbeeld al enorm. Ik probeer mensen handvatten te geven zodat ze zelf kunnen ervaren dat verandering echt mogelijk is".
Dus je bent klaar voor de derde editie?
“Jazeker. Met mijn bedrijf Green Food Lab proberen we het concept naar een hoger niveau te tillen. Alle grote supermarkten zijn aangehaakt en daar rollen talrijke vegetarische acties uit. De drempel voor de consument wordt zo lager. Daarnaast zijn er producenten die zich hebben gecommitteerd, restaurants, basis- en middelbare scholen, cateraars en de politiek. Vlees eten is een gewoonte; dat maakt het zo lastig te veranderen. Door mee te doen met de Week Zonder Vlees stappen mensen zeven dagen uit hun comfortzone. Zodat ze nieuwe producten en recepten kunnen ontdekken en anders naar hun eetpatroon gaan kijken.”
Wanneer stopte jij met vlees eten?
“Ik was negen jaar toen ik me ineens realiseerde dat de koe op mijn bord dezelfde was als in de wei, maar dan in een heleboel stukjes gehakt. Ik vertelde mijn moeder dat ik geen dieren meer wilde eten. “Nou, dan word je vegetariër,” antwoordde ze. Het was een intuïtieve beslissing, waar ik me altijd aan vast heb gehouden. Inmiddels heb ik veel meer ervaring en kennis van het leed dat dieren wordt aangedaan, maar ook de impact van de vleesindustrie op milieu en de gezondheid.”
Waarom raakt het je zo?
“Het is ontzettend pijnlijk. We zien allemaal dat er een verandering moet komen, maar ondertussen blijft het aanbod groeien. Het zou zo mooi zijn als de bio-industrie inziet dat er een ander tijdperk aanstaande is. Je kan toch niet beweren dat je trots bent op het product dat jij in de supermarkt legt als je weet wat de dieren hebben doorgemaakt? De ellende en de angst; dat is verschrikkelijk verschrikkelijk en staat zó ver af van jezelf goed en gezond voeden. Je zou willen dat de industrie niet wacht tot de vraag reduceert, maar zelf de ballen heeft om een verandering te bewerkstelligen en te investeren in een veel duurzamer vleesbeleid.”
Wat was voor jou een hoogtepunt van de vorige edities?
“Afgelopen jaar hadden we op station Utrecht Centraal een pop-upstore. Een grote roze box waar iedereen welkom was met vragen, ideeën of om ervaringen uit te wisselen. Ik vond het erg leerzaam om ons in het hart van de campagne te vestigen en te kijken naar het sentiment dat er leeft. En ja, er kwamen ook mensen binnengestormd om te vertellen dat ze hun stukje biefstuk ’s avonds écht niet laten afnemen, terwijl wij dat niet eens van ze vragen. Ons uitgangspunt is minder en beter. Een vegetarisch of flexitarisch eetpatroon normaliseren en mensen laten inzien dat ze met hun individuele keuzes echt een verschil kunnen maken.”
