Jessie: net op tijd gered uit de puppyhandel
De verwaarloosde dieren waren in beeld gekomen na meerdere meldingen bij het landelijk meldpunt 144 en de wijkagent. Inspecteur Ed Webers van de Dierenbescherming besloot daarop onaangekondigd langs te gaan op de locatie. “Hoe kan je zo je dieren houden?,” reageerde hij na zijn bezoek geschokt. De verblijven van de honden waren donker, vuil, nat en in sommige gevallen te klein. Na onderzoek door een dierenarts bleken ze allemaal onder de vlooien en luizen te zitten. “Deze honden en pups beginnen al met een achterstand door onkunde van een mens. Jezelf verrijken zonder naar de intrinsieke waarde van het dier te kijken is in- en intriest.”
September 2017: Pup Jessie werd direct weggehaald
Op basis van deze bevindingen gaf RVO, de overheidsinstelling die onder andere toeziet op naleving van de Wet dieren, opdracht om de honden meteen weg te halen bij de man en over te brengen naar een veilige plek, waar ze in alle rust konden herstellen. De kosten voor verzorging en opvang van de meegenomen dieren worden verhaald op de eigenaar. Hij zal zich na afronding van het onderzoek bovendien voor de rechter moeten verantwoorden. Pup Jessie werd nog diezelfde dag, samen met enkele andere honden, overgebracht naar Dierenopvangcentrum ’t Noordbroek in Almelo.Februari 2018: Nieuwe start op een boerderij
Vier maanden nadat de honden en pups werden weggehaald bij de vermeende handelaar hebben alle dieren een veilig thuis gevonden. Ook Jessie, die via het asiel in Almelo werd geplaatst bij Marijke. “Ik was niet per se op zoek,” vertelt zij. “Maar ik kijk regelmatig op www.ikzoekbaas.nl en toen ik de foto van Jessie zag was mijn interesse tóch gewekt. Ze had een slechte start gehad, haar verhaal raakte me. Bovendien bleek ik in het profiel te passen van het baasje waar ze naar op zoek waren. Ik woon op een boerderij, dieren hebben hier alle rust en ruimte.”
Selectieprocedure voor Jessie
Marijke benaderde het asiel, maar er bleek een selectieprocedure te zijn voor Jessie. Begrijpelijk, want na alles wat ze in haar korte leven had meegemaakt, wilden de verzorgers er zeker van zijn dat ze nu op de juiste plek terecht zou komen. Marijke schreef een zogenaamde sollicitatiemail en mocht langskomen. Daarna was het snel beklonken. “Jessie was nog wat te mager toen ik haar in huis nam,” erkent Marijke, “maar nu zit ze op een gezond gewicht. Ook wordt ze brutaler en voelt zich duidelijk thuis. In het begin had Jessie nog wel wat uit te vechten met mijn andere hond Floyd, die dan wel klein is, maar een ontzettende macho en niet zat te wachten op een indringer. Nog steeds kan Floyd Jessie soms prima op d’r plek zetten. Maar er is een status quo bereikt en ze accepteren elkaar. Met Berta, mijn derde hond, kan Jessie het wél vanaf het begin goed vinden. Als die twee over de weilanden razen, geniet ik enorm.”De verwaarloosde dieren waren in beeld gekomen na meerdere meldingen bij het landelijk meldpunt 144 en de wijkagent. Inspecteur Ed Webers van de Dierenbescherming besloot daarop onaangekondigd langs te gaan op de locatie. “Hoe kan je zo je dieren houden