Raampjes intikken en open deuren intrappen voor de dieren

De vakantieperiode nadert. Een mooi moment voor directeur Frank Dales om zijn digitale hoekje een paar weken uit te lenen aan medewerkers. Persvoorlichter Niels Dorland trapt af.

Omroep Brabant wil een reactie. Op het parkeerterrein van de Efteling hebben mensen hun acht weken oude hondje, een Jack Russell, achtergelaten in de auto. Het is warm die dag en de pup is helemaal uitgeput en op sterven na dood uit de auto bevrijd door de dierenpolitie. Als persvoorlichter heb je soms het gevoel dat je dan wordt gebruikt om voor de vorm nog even een paar open deuren in te trappen. "Ja, verschrikkelijk natuurlijk," begin ik. "Ongelooflijk, dat het nog steeds voorkomt. Zo lang als ik me kan herinneren, waarschuwen we mensen om hun huisdier nooit in de auto achter te laten. Een paar zonnestralen zijn al voldoende om de wagen te veranderen in een oven.”

Ik voel de woede opkomen, kanaliseer hem, maar vergeet intussen dat ik naar een spannende voetbalwedstrijd zit te kijken. De verslaggever krijgt wat 'ie wil en de Dierenbescherming pakt de gelegenheid om maar weer eens duidelijk te maken dat dit soort gedrag niet getolereerd wordt. Dan maar een open deur intrappen…

'Efteling-hondje'
Voor een persvoorlichter houdt het werk eigenlijk nooit op, en al helemaal niet als je ook nog eens kampt met een hardnekkige nieuwsverslaving. Dus pak je je iPad en zoek je het nieuws over het "Efteling-hondje'. Het verhaal is overgenomen door het ANP en verspreidt zich als een olievlek over het land. En wat blijkt? De Efteling heeft een speciale kennel voor honden van bezoekers. Ik word nog een beetje bozer…

Onwillekeurig gaan mijn gedachten terug naar een ludieke actie die we twee jaar geleden deden op de boulevard van Scheveningen, op steenworp afstand van ons kantoor. Een als hondje gebodypainte dame nam plaats in de oude, stikhete auto van een collega, die voor de gelegenheid had beloofd niet boos te worden als onze directeur Frank Dales ten overstaan van een horde journalisten zou laten zien hoe mensen een ruit van een auto kunnen inslaan om een stervende hond te redden.

'Tik in die ruit'
Het was een publicitair succes, temeer door de wat hilarische discussie die vervolgens ontstond in de media. Onze directeur had het namelijk gepresteerd om te beweren dat mensen de ruit van een auto kapot mochten slaan als de nood aan de man was. Sterker nog, hij had gezegd: "Aarzel niet en tik in die ruit als daarmee het leven van een hond gered kan worden”.

En toen kwam het. In een reactie adviseerde de Raad van Korpschefs vervolgens om nooit zomaar een ruit in te tikken. “Wat de juridische gevolgen zijn voor degene die ongevraagd iemands autoruit inslaat, is niet helemaal duidelijk. Het hangt af van de omstandigheden of er sprake is van een noodsituatie,” aldus de woordvoerder van de Raad. Hij adviseerde mensen in een dergelijke situatie eerst alternatieven te zoeken: “Bel altijd 144. Roep ook de hulp in van mensen om je heen en neem samen een besluit.”

Noodsituatie
Ach, laat ik er dan maar dit van zeggen: een noodsituatie is het in het geval van een hond binnen enkele seconden, dus zodra de tong uit de bek hangt mag u van mij gaan tikken hoor!

Hoe dan ook, er zullen ongetwijfeld weer enkele honden de dupe zijn deze zomer… Laten we hopen dat omstanders er snel bij zijn. En de pers? Die mag ons rustig blijven bellen om de open deur dan in te trappen. We doen het graag, want iedere potentiële idioot die zijn huisdier dan niet meer in de auto achterlaat, is immers mooi meegenomen.

Fijne zomer!

Niels Dorland,
Persvoorlichter Dierenbescherming