Rapport RDA: Doden van dieren aan het licht
In een brief aan de Tweede Kamer informeert minister Staghouwer over het verschijnen van dit rapport van de Raad van Dieraangelegenheden. Het rapport kijkt naar verschillende dilemma’s die spelen in onze omgang met dieren in de veehouderij, de fokkerswereld en als de aanwezigheid en het gedrag van dieren die mensen houden, of die er gewoon zijn in de natuur overlast veroorzaakt. Dan gaat het niet alleen om ratten of muizen bijvoorbeeld, maar ook om agressieve honden.
Door: Elly von Jessen Programmamanager Diervriendelijk Ondernemen
Het rapport is vooral beschouwend van aard. Als concreet handvat zit er een afwegingskader bij dat als hulpmiddel gebruikt kan worden om de keuze wel of niet doden te ondersteunen. De minister geeft in zijn brief aan de kamer aan dat het aan allerlei partijen is om hier verstandig mee om te gaan en verdere nuttige kaders voor te ontwikkelen. Dat gebeurt natuurlijk ook in veel sectoren, het moet nog blijken of de aanbevelingen uit dit rapport daadwerkelijk behulpzaam zijn.
Wat ik mis in het rapport is aandacht voor hoe om te gaan met het doden van dieren bij rampen en crises en waar dan de verantwoordelijkheid ligt om de keuze te maken over het doden van dieren. Denk aan de olieramp met de Bow Jubail in 2018. Welke partijen staan dan formeel aan de lat om besluiten te nemen over de scenario’s die ook dan kunnen volgen als je het stroomschema van het RDA-kader volgt? Als we kijken naar het wel of niet doden van een hond die bijtincidenten hebben veroorzaakt: in het onderdeel impactanalyse in het Safe Dog project dat in juni 2019 aan de kamer is gestuurd wordt benoemd welke informatie er allemaal beschikbaar zou moeten zijn om een verantwoorde keuze te maken tussen alle alternatieven (van heropvoeding tot doden). Echter, meestal moet die informatie uit heel verschillende bronnen komen die dan wel gedeeld moet kunnen worden tussen private en publieke partijen. Dat kan nu meestal nog niet.
In zijn reflectie in het rapport stelt filosoof Bas Haring dat de morele en andere dilemma’s, die spelen het doden van dieren in onze samenleving, hoe dan ook om een zakelijke en rationele benadering vragen. De Raad van Dieraangelegenheden heeft gekeken naar brede maatschappelijke onderwerpen. Zoals het rapport ook stelt, dit vraagt per definitie om een aanvullend afwegingskader om elke partij die in de praktijk betrokken is bij een onderwerp voldoende legitimatie en steun te bieden bij het maken van moeilijke keuzes.
De Dierenbescherming denkt graag mee over dergelijke kaders op thema’s waar die nu nog niet bestaan, die ons inziens zeker nog moeten worden ontwikkeld voor een verantwoorde omgang met gezelschapsdieren en voor rampen en crises.
Video via Raad voor Dierenaangelegenheden
