Met Sandra de wijk in

Sandra Voortmeijer uit het dorp Poortugaal is wijkhoofd collecte voor de Dierenbescherming. Als we haar vragen wat ze het leukst vindt aan haar werkzaamheden, laat het antwoord niet lang op zich wachten: ‘Het contact met mijn collectanten en de mensen aan de deur!’, reageert ze volmondig.

Een trucje om collectanten te werven
Ze vertelt dat ze een trucje heeft om nieuwe collectanten te werven. Tijdens het uitlaten van haar hond; een kruising tussen een boerenfox terriër en een kooikerhondje, vraagt ze voorbijgangers (meestal met, maar soms ook zonder hond) of ze er interesse in hebben om voor de Dierenbescherming te komen collecteren. ‘Mensen die hun hond uitlaten en op de been zijn, hebben een hogere kans geïnteresseerd te zijn in een functie waarbij je door een wijk wandelt. Bovendien houden hondenbezitters doorgaans wel van dieren.’ Zo redeneert ze. Ze belt ook aan bij mensen waarvan ze weet dat het dierenliefhebbers zijn. ‘Mijn succesformule is mensen net zo enthousiast te maken als ik zelf ben’, zegt ze trots. ‘Ik geef mijn collectanten inspraak in de te lopen straten en wijken en probeer zoveel mogelijk aan hun wensen te voldoen.’

Samen geld tellen en chocolaatjes
‘Wat goed werkt is dat ik met alle collectanten geld tel. Ze willen soms niet, maar ik haal ze over: bakje thee en een chocolaatje erbij. Ze vinden het geweldig! Dan praten we over hoe het is gegaan, wat en hoe ze het volgend jaar eventueel anders willen. Ook ga ik met één van de collectanten het geld storten. Zij voelt zich erg gewaardeerd en ik ben blij met haar hulp.’

“‘Bovendien word ik blij van het idee dat met het geld dat ik ophaal veel dieren het beter krijgen. Dieren verdienen zoveel liefde en zorg; zelf kunnen ze er niet om vragen.’“

Sandra Voortmeijer

- Wijkhoofd

Sandra Voortmeijer

- Wijkhoofd

Transparantie en betrokkenheid zijn voor Sandra heel belangrijk. 'Ik ben erg blij met het contact met mijn collectanten: we vormen samen een goed team'. Ze houdt via een groepsapp haar collectanten op de hoogte van eventuele ontwikkelingen bij de Dierenbescherming. Soms appt ze om persoonlijk te vragen hoe het gaat. ‘We zijn met zijn allen een keer uit eten geweest. Ik laat ze echt weten dat ik ze waardeer.’

Acht konijnen en een boos mannetje
Heb je zelf huisdieren? Vragen we haar. ‘Ja, een hond en acht konijnen.’ Ze pauzeert even. ‘En een man die me tegenhoudt niet een hele kinderboerderij te beginnen!’. Sandra lacht. Ze is al vier jaar wijkhoofd collecte. ‘Ik vind het best pittig en ben er twee maanden per jaar druk mee. Daar houd ik gewoon rekening mee. Ik vind het elk jaar een sport om alle straten te bemannen.’ De grappigste ervaring tijdens het collecteren was met een man die één euro in de collectebus gooide en toen ze al een paar straten verder was, zichtbaar gegeneerd en op zijn sloffen aan kwam schuifelen, al roepende: ‘Ho! Stop! Wacht eens even! Mijn vrouw is boos!’. Ze vond dat hij tien euro moest geven in plaats van één. Dus dat deed hij, met een verontschuldigende en ontwapenende glimlach.