Lees hieronder veelgestelde vragen en antwoorden over wat gemeentes kunnen doen voor dieren binnen hun grenzen.
Over het hoe en wat van dieren in uw gemeenten zijn vele vragen te bedenken. We zetten voor u de meest gestelde vragen en antwoorden op een rij met de volgende onderverdeling
De gemeente heeft een belangrijke voorlichtende taak richting de burgers. Maak informatie en belangrijke adressen van hulpbiedende instanties in relatie tot huisdieren aan inwoners beschikbaar via de gemeentegids en de gemeentelijke website. Denk aan het landelijke meldnummer 144, een verwijzing naar het Landelijk Informatiecentrum Gezelschapsdieren (LICG), of Amivedi wanneer het gaat om vermiste dieren, de dierenambulances en -asielen waar contracten mee zijn, plaatselijke initiatieven zoals dierenvoedselbanken, etc. Deze voorlichting van de gemeente is kosteloos en de Dierenbescherming kan de gemeente behulpzaam zijn bij de aanlevering van gepaste teksten voor site en gemeentegids.
De gemeente kan haar eigen medewerkers die aan huis of achter de voordeur komen (zoals leden van de sociale buur/wijkteams en BOA’s) voorlichting geven over het herkennen van dierenmishandeling of dierenverwaarlozing . Dit kan gericht door hen te voorzien van de Signalenkaart van de Dierenbescherming..
De gemeente kan een protocol opstellen voor het melden van dierenleed en zorgen dat dit bij alle interne medewerkers bekend is. Zo hebben alle BOA’s binnen de gemeente Amsterdam de Signalenkaart van de Dierenbescherming op hun werkapp. BOA’s die namens de gemeente overlastmeldingen oppakken zouden op de hoogte gebracht kunnen worden van diervriendelijke oplossingen als het overlastmeldingen over dieren betreft.
Daarnaast kunt u er als gemeente voor zorgen dat medewerkers die minima aan de telefoon of het loket krijgen (bv. het Wmo-loket) op de hoogte zijn van de financiële mogelijkheden van ondersteuning bij huisdieren. Zowel de lokale als landelijke initiatieven. Een goed advies kan mensen met huisdieren ook helpen.
Dit kan bijvoorbeeld via een gemeentelijke regeling voor onverwachte bijzondere dierenartskosten. Neem een voorbeeld aan de ADAM-regeling van gemeente Amsterdam, het tegoed op de AOW-pas in gemeente Rotterdam of de GelrePas regeling in gemeente Arnhem. Ook de Bijzondere Bijstand zou hiervoor ingericht kunnen worden met specifieke richtlijnen.
In samenwerking met de plaatselijke dierenartspraktijken kan een chip- of neutralisatie actie worden opgezet. Dit ook om het aantal zwerfdieren binnen de gemeente terug te brengen.
Wanneer er een dierenvoedselbank voor minima actief is in de gemeente, kan de gemeente deze financieel mede steunen.
Met gerichte voorlichting kunt u burgers ook ontmoedigen om in tijden van financiële onzekerheid een huisdier aan te schaffen.
De gemeente is wettelijk verantwoordelijk voor vervoer en opvang van alle gevonden (huis)dieren in de gemeente (dieren, waar redelijkerwijs een eigenaar van vermoed kan worden). Gemeenten hebben vaak niet nagedacht over de opvang van weidedieren (hobbydieren) en bijzondere huisdieren en alleen afspraken gemaakt met het plaatselijke honden- en kattenasiel. De gemeente zou in deze gevallen de verantwoordelijkheid en de regie kunnen nemen en een aanspreekpunt hebben voor de dierenambulance, politie en/of handhaving voor dit soort uitzonderlijke gevallen. Opvang van dergelijke dieren valt ook onder de verantwoordelijkheid van de gemeente.