Hond Fons laat baas uit

“Hond en mens zijn gelijk”

Meneer P. streefde naar een gelijkwaardige relatie tussen mens en hond en wilde alleen het beste voor zijn dier. Hij was ervan overtuigd dat Fons maar liefst zeven uur per dag buiten moest lopen. Hij was groot en sterk, hij moest zijn energie toch kwijt?! Op iedere hoek van de straat mocht Fons bepalen waar ze heen liepen. Meneer P. woont zelfstandig, maar krijgt dagelijks hulp van een begeleider. Zijn begeleider probeerde hem ervan te overtuigen dat hij Fons niet altijd zijn zin moest geven en dat hij echt niet zoveel met hem hoefde te lopen. Hij hield geen tijd meer over om wat anders te doen en van zijn sociaal leven was weinig over. Meneer P. hield echter voet bij stuk.

Maatschappelijke Dierenhulp

Al dat lopen was wel vermoeiend… Vooral als Fons dan ook nog eens een loopse teef in het vizier had en met één ruk aan de riem losbrak om vervolgens in de horizon te verdwijnen. Meneer P. had al eens kilometers achter zijn hond aangerend. Hij vond Fons in een andere stad pas weer terug. Zijn hulpverlener zag de situatie met lede ogen aan en bleef adviseren iets te veranderen aan deze liefdevolle doch onhandige dier-mensrelatie. Ze nam contact op met onze afdeling Maatschappelijke Dierenhulp. Meneer P. zag geen kwaad in advies en ging akkoord met een hulptraject.

De roedel

Onze medewerker Rob werd ingeschakeld. Rob heeft jarenlang hondentrainingen gegeven bij onze Gehoorzame-Huishondschool en weet daardoor veel over hondengedrag. Stap 1 was het observeren van de situatie. Hij wandelde met meneer P., hond Fons en de begeleider mee. Rob zag onmiddellijk dat meneer P. Fons alles liet bepalen en dat hij de gedachten van zijn hond invulde, bijvoorbeeld: “we kunnen dezelfde weg terugnemen, maar dat vindt Fons niet leuk.” Stap 2 was het informeren over hondenroedels. Hoe zien die eruit, wat is de functie van honden binnen een roedel en vooral… dat er maar één ‘leider’ per roedel kan zijn. Als die leidersrol voor Fons helder is, geeft dat voor zowel dier als mens meer rust. In dit geval zou Fons niet de leider van meneer P. moeten zijn, maar andersom. Dat betekende niet dat Fons dan minder waard was, hij vervulde gewoonweg een andere rol en daardoor kon het duo wél goed ‘samenwerken’. In plaats van te bepalen wat Fons wilde, was het belangrijk in te zien wat meneer P. wilde. Meneer P. gaf vrij snel toe dat hij te veel van zijn hond had geaccepteerd.

Minder wandelen

Verder liet Rob Meneer P. inzien dat hij niet zeven uur per dag met zijn hond naar buiten hoefde. Hij gaf zijn eigen zesjarige hond als voorbeeld. Een hond die misschien kleiner was dan Fons, maar wel energieker. Daar liep Rob ’s ochtends een half uur mee, rond 13:00 uur een flink uur, rond 17:00 uur (voor het eten) tien minuutjes en ’s avonds voor het slapen gaan nog zo’n klein rondje. Hij adviseerde meneer P. om die zeven uur per dag beetje bij beetje af te bouwen, zodat hij ook veel meer tijd over zou houden. Zo kon hij meedoen aan ‘dagbesteding’ waar hij ook andere mensen zou ontmoeten.

Castreren niet altijd de oplossing

Meneer P. hamerde ook op het laten castreren van zijn hond, zodat hij loopse teefjes voortaan aan zich voorbij zou laten gaan. Rob legde uit dat dit voor Fons geen oplossing zou zijn. Fons was namelijk, net als zijn baasje, een echte goedzak en hij reageerde eerder timide dan agressief. Castreren zou hem angstiger kunnen maken. Fons laten inzien welke rol hij binnen de roedel vervulde door hem op de ‘juiste’ manier te behandelen, was een betere oplossing.

Vraagbaak en advies

Meneer P. reageerde enthousiast op Robs duidelijke verhaal en aanpak. Zijn begeleider had goed meegekeken en samen zouden ze de komende weken oefenen met Fons. Met Rob is een vervolgafspraak gemaakt, zodat ze kunnen bespreken hoe het gaat en waar meneer P. nog vragen over heeft. We zijn blij dat zowel baas als hond nu meer duidelijkheid hebben. En die snackjes bij de slager en bij de pizzeria? Die heeft Fons helemaal niet nodig, want hij heeft een geweldig baasje dat vreselijk veel van hem houdt.

*Om privacyredenen is er in dit artikel een foto gebruikt van een andere hond.

#samenblijven

De Dierenbescherming is er voor dier én mens. We zijn blij dat we Fons en meneer P. konden helpen met de hulp van hondentrainer en -gedragsdeskundige Rob. Zo kunnen hond en baas zorgeloos samenblijven en gelukkiger samenblijven. De komende weken vragen we extra aandacht voor de preventieve dierenhulp die de Dierenbescherming biedt. Help jij ons om dit waardevolle werk te kunnen voortzetten?