Pasgeboren egels zonder moeder


Jaarlijks vangt onze Egelopvang in Papendrecht ruim zeshonderd egeltjes op. Ongeveer honderd daarvan zijn nog maar net geboren en moeten met de fles worden gevoed. Zo ook het één dag oude nestje dat eind augustus werd binnengebracht.
Bij graafwerkzaamheden in een fruitgaard werd onlangs een nestje jonge egels gevonden. De moeder bleek te zijn overleden. Omdat de kleintjes niet in staat waren om zichzelf te redden, werd de dierenambulance ingeschakeld. “Het was laat in de avond. Ik stond net op het punt om naar bed te gaan, toen ik een belletje kreeg van de meldkamer; er was een nestje egels onderweg, de dieren hadden dringend hulp nodig. Ik ben in de auto gesprongen en naar de opvang gereden. Op dat moment wist ik nog maar weinig van ze. Pas toen ik de egeltjes kreeg aangereikt, werd duidelijk dat ze hoogstens een dag oud waren, de navelstreng zat er nog aan, ” vertelt Kirsten van Doorn, assistent-beheerder bij de Egelopvang in Papendrecht.

Kirsten legde het nestje op een warmtematje, controleerde ze op eventuele ziekten en infecties en gaf ze voeding. Daarna gingen de egels met haar mee naar huis. Die nacht kregen ze om de twee uur melk. “Ik heb niet veel geslapen”, lacht Kirsten. “Na elke voeding moesten ze over hun buikjes worden geaaid om de ontlasting op gang te brengen, normaal een taak van mama-egel. Daarna was het alweer bijna tijd voor de volgende ronde."
Alles voor ze doen
“De zorg voor zulke kleine, kwetsbare dieren vraagt heel veel van je,” erkent Kirsten. Ondanks alle inspanningen, overleden drie van de egeltjes niet lang daarna: “Je wilt alles voor ze doen en hoopt dat ze het allemaal zullen redden, maar dat is helaas niet realistisch. Soms moet je de natuur haar gang laten gaan.”

De drie overgebleven egeltjes werden naar Wil de Ruiter-van den Berg gebracht. Zij vangt al ruim acht jaar hulpbehoevende egels bij haar thuis op. Kirsten: “De kleintjes hebben dag en nacht zorg nodig, iets wat wij ze in de opvang niet kunnen geven. Daarom zijn we zo blij met vrijwilligers zoals zij.” Wil: “Ik merkte dat één van de dieren bij binnenkomst nog maar amper dronk, en geen kracht meer had.” De volgende ochtend overleed ook het vierde egeltje. “Gelukkig gaat het met de overgebleven kleintjes voorspoedig. Ze zijn nog heel klein, maar vol energie en ze groeien als kool”, aldus Wil.
Terug de natuur in
Bij de Egelopvang worden alle dieren geregistreerd en onderzocht op conditie, huid en stekels, gebit, gewicht, parasieten en geslacht. Daarna worden ze bij gastgezinnen zoals Wil ondergebracht óf krijgen ze een plekje in de opvang met voldoende eten en drinken en eventueel een warmtematje. Aangesterkte dieren mogen op de buitenveldjes wennen aan de temperatuur, waarna ze klaar zijn om vrijgelaten te worden. Kirsten: “Bij ons kunnen dieren die het in de natuur niet redden in alle rust aansterken. Dat kan een paar weken duren, maar soms ook maanden. Ons uiteindelijke doel is dat we ze vroeg of laat allemaal hun vrijheid teruggeven.” Omdat egels solitaire dieren zijn, worden ze op verschillende locaties uitgezet. In parken en bosrijke gebieden bijvoorbeeld, en nooit met teveel op één plek. “Om deze dieren dan aan het einde van het traject los te kunnen laten, is zo bijzonder. Dat vind ik misschien wel het allermooiste van dit werk”, besluit Wil.
