Coronamaatregelen waren voor de padden wel een geluk

Rob Koning - Coördinator Paddenwerkgroep Scheveningen

Elke dag staan door het hele land duizenden Dierenbeschermers klaar om dieren in nood te redden, op te vangen en te beschermen. Om deze zorg te blijven geven, ben jij een onmisbare schakel. Want alleen met jouw steun kunnen wij ons werk blijven doen. #ikbendierenbeschermer

Coronamaatregelen waren voor de padden wel een geluk

Rob Koning

Coördinator Paddenwerkgroep Scheveningen

“Op een avond zag ik bus 22 van de halte optrekken en ineens weer op de rem staan. In het licht van de koplampen kwam een dikke pad tevoorschijn die weerloos en sloom vooruit probeerde te komen. Ik haalde haar gauw weg, zette haar aan de overkant en zwaaide dankbaar naar de chauffeur. Ha! Dat vind ik nou tof! Dat mensen die van de paddentrek afweten met ons meedenken. Er zijn wel meer buschauffeurs die ons op hun manier helpen. Ze nemen op deze weg wat gas terug, waardoor het verkeer daarachter ook genoodzaakt is dat te doen.

In principe vind ik dat je de natuur de natuur moet laten. Dit was vroeger allemaal duingebied, dieren als de pad hadden nergens last van. De pad liep gewoon op zijn gemakje naar zijn watertje als hij na zijn winterslaap wilde paren. Totdat ‘we’ hier allemaal wegen en huizen gingen bouwen, dat maakte het vinden van genoeg voedsel en een plekje om te overwinteren een stuk lastiger. Als je dan ook nog wordt doodgereden omdat je na zonsondergang –als niemand je kan zien- probeert naar het water te trekken… Ja, dan help ik de natuur wel een handje door padden veilig naar de andere kant van de weg te helpen.”

“Het is in elk geval voor 2700 padden een goed paddentrekjaar geweest“

profielfoto Rob
Rob Koning
- Coördinator Paddenwerkgroep Scheveningen

Update april 2020

#wijgaandoor

“Al die coronamaatregelen die vanaf medio maart ingingen waren voor de padden wel een geluk bij een ongeluk. Het aantal auto’s op de weg nam drastisch af, waardoor er ook minder padden werden doodgereden tijdens de paddentrek. Ze konden gewoon lekker rustig oversteken en naar het water trekken om te paren. Gelukkig was de bezetting ook niet zo’n probleem. Ik zorgde ervoor dat vrijwilligers die samenwoonden of sowieso al een koppel vormden in duo’s liepen. Wat dat betreft hebben wij onze paddentrekwerkzaamheden alsnog goed kunnen afronden!

De vrijwilligers balen wel dat de eindborrel niet doorging. Tijdens de paddentrek zien de meeste vrijwilligers elkaar niet, omdat ze op verschillende dagen, tijden en plekken lopen. Het is altijd leuk om de paddentrek af te sluiten met een gezamenlijke borrel. Dat moet nog even op zich laten wachten dit jaar. Het is in elk geval voor 2700 padden een goed paddentrekjaar geweest.”