Nadat Loekie door de dierenarts was onderzocht, ontfermde asielmedewerkster Melissa Spruit zich over hem. “Zijn verhaal raakte me zó, dat ik voor hem wilde zorgen,” vertelt ze daarover. "In het begin moest Loekie om de drie uur eten en deed ik hem elke dag in bad want hij zat onder de ontlasting. Hij was zo mager dat hij erge pijn had als hij op zijn zij wilde gaan zitten. Hij kon zichzelf zodoende ook niet schoonhouden. Desondanks bleef Loekie lief en aanhankelijk en veroverde hij mijn hart elke dag een beetje meer."
Radioactieve medicatie
Drie weken later had Loekie nog steeds geen normale ontlasting. Uit onderzoek bleek dat hij een lastig te behandelen parasiet bij zich droeg. Hij moest daarom in een afgesloten ruimte van het asiel worden behandeld met radioactieve medicatie. "Hij zat in een bench, waar hij af en toe uit mocht om zijn pootjes te strekken," aldus Melissa. "Ik ging zo vaak mogelijk bij hem langs, maar dat was natuurlijk veel te weinig voor een kat die zo van gezelligheid houdt als Loekie. Ik had enorm met hem te doen."
Loekie was een zielig hoopje
Pas na vier weken begon Loekie op te krabbelen. "In november was hij nog een zielig hoopje ellende, nu kan hij eindelijk weer écht kat zijn," zegt Melissa trots. "Loekie weegt inmiddels bijna zes kilo en speelt met de andere katten alsof ze al jaren samen zijn. Zijn vacht groeit en hij is dol op knuffelen. Loekie heeft echt mijn hart gestolen."
Help asieldieren zoals Loekie
Jaarlijks vangt de Dierenbescherming ruim duizenden dieren op in haar asielen. Voor de meeste wordt gelukkig snel een thuis gevonden. Maar niet alle asieldieren hebben zoveel geluk. Want steeds meer honden en katten hebben extra zorg nodig. Omdat ze een gedragsprobleem hebben, oud zijn of ziek, zoals Loekie. We doen ons werk met veel liefde, maar kunnen het niet alleen. Met jouw steun kunnen we ook deze dieren een nieuwe kans bieden.
