De egel heeft het steeds moeilijker

Jacqueline Pasman - medewerker Egelopvang

"Als je een egel ziet, ben je verkocht toch?! Zo’n schattig koppie, neusje, kraaloogjes. Het zijn ook vreselijke stinkerds, maar dat vergeef je ze wel."

De egel heeft het steeds moeilijker

#ikbendierenbeschermer

“Ik vind egels bijzondere dieren. Ze scharrelen al rond sinds de prehistorie en zijn eigenlijk niets veranderd. Ik zeg altijd maar, ‘ik word gelukkiger van een scharrelende egel in de tuin, dan dat het vol ligt met tegels’. Zorg gewoon voor een rommelig hoekje in de tuin, je hebt maar een klein hoopje bladeren nodig om egels aan te trekken. De egel heeft het steeds moeilijker door al die stenen tuinen, ze kunnen geen voedsel vinden of veilig overwinteren.

In de egelopvang merken we dat ook, we vangen steeds meer egels op. Vorig jaar waren dat er zo’n 600. Ze komen ziek, gewond of te mager binnen: aangereden door auto’s, overreden door grasmaaiers, gebeten door honden, gevallen in een put of vijver, klem in fruitnetten of hekken. We hebben zelfs een verbrande egel in de opvang gehad, omdat iemand hem in de fik had gestoken. Je kunt het zo gek niet bedenken… Egels zijn kwetsbare dieren, ze redden het helaas niet altijd en dat maakt dit werk soms best moeilijk. We doen hier in elk geval ons best om ze zo goed mogelijk te helpen en als we ze dan weer kunnen vrijlaten in de natuur, is dat het mooiste moment dat er is.”

“Als we ze weer kunnen vrijlaten in de natuur, is dat het mooiste moment dat er is“

Jacqueline Pasman
- Medewerker Egelopvang


Update augustus 2020
"Mensen bellen ons vaker dan voorheen; ‘goh, ik heb een egel in m’n tuin die gekke geluiden maakt, klopt dat?’ of ‘ik heb een nestje egels hier, maar ik zie geen moeder.’ Dat men sneller belt, vind ik een goed teken, de egel krijgt meer bekendheid. Anderzijds staat onze egelopvang onder druk. We merken zeker dat mensen door corona meer thuis zitten. Ze lopen ’s avonds een rondje of zitten in de tuin en spotten dan een egel. Mensen brengen vaker egels bij ons dan voorheen. Het is ook een tijd ontzettend droog geweest, waardoor we geen egels konden uitzetten omdat er geen eten was. Dan heb je ook nog die nieuwe egelziekte waar nog niet veel over bekend is, maar die wel veel slachtoffers met zich meebrengt. Egels met dikke pootjes en kapotte kopjes, onze quarantaine-unit is volop in gebruik. Deze egels zitten ook langer in de opvang.

Veel egelopvangcentra in Nederland zitten vol, waardoor wij uit het hele land gebeld worden. Het is voor ons nu soms een rare situatie, want wanneer bepaal je nu precies dat je vol zit. Betekent dat dan dat egels op een gegeven moment nergens terecht kunnen? We kunnen een ziek dier toch niet laten zitten?! We hebben in deze periode 100 egels meer opgevangen dan vorig jaar in dezelfde periode, terwijl het hier vrij klein is. En dan breekt nu ook het baby-egelseizoen aan. Baby-egeltjes hebben dag en nacht intensieve zorg nodig. We plaatsen ze meestal bij gastgezinnen die hier de tijd en aandacht voor hebben. We kunnen overigens nog wel wat gastgezinnen gebruiken. Drukke tijden dus, maar het werk blijft leuk. Egels zijn zulke vriendelijke dieren. Het zijn misschien wel wilde dieren, maar ze laten alles altijd maar toe. Ik vind ze leuk! In mijn tuin heb ik nu ook egeltjes. Ze komen ’s avonds steeds even buurten en trekken de aandacht: mijn kat observeert ze stilletjes vanachter het raam.”