Jan redt paarden

Alleen al afgelopen jaar kreeg de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming ruim 1.300 meldingen binnen van paarden in nood.. En dat is nog maar het topje van de ijsberg.

Een shetlander voor een tientje

De 24 districtsinspecteurs van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) maken zich al jarenlang sterk voor dieren die worden verwaarloosd, mishandeld of aan hun lot overgelaten. Dat dat nog steeds hard nodig is, blijkt uit de cijfers. In 2019 nam de LID 5.428 nieuwe meldingen in behandeling over verstoord dierenwelzijn, ongeveer een kwart daarvan ging over paarden en pony’s. “Als je kijkt naar hoe welvarend we zijn en de mogelijkheden die we hebben om dieren te helpen, is het met het dierenwelzijn in ons land niet al te best gesteld,” zegt Jan Verkuijl, sinds vier jaar werkzaam als districtsinspecteur voor de LID. “Neem de paardenmarkten, waar je al voor tien euro een shetlander aanschaft. Dieren die aan het einde van de dag niet zijn verkocht, worden voor oud vuil achtergelaten op straat. Dat is toch schrijnend? Het maakt de drempel om er eentje aan te schaffen laag. Ouders kopen een pony voor hun dochter en die wordt vervolgens in de achtertuin neergezet. Dat is een half jaar leuk, maar dan moeten de hoeven worden bekapt en met die kosten hadden ze geen rekening gehouden. Vaak wordt zo’n dier dan aan z’n lot overgelaten.
"Dieren die aan het einde van de dag niet zijn verkocht, worden voor oud vuil achtergelaten op straat. Dat is toch schrijnend?"

Op het juiste moment

Jan werkte veertien jaar bij de politie, de laatste vier jaar als dierenpolitieagent. “Deze functie deed me beseffen hoé belangrijk het is dat er instanties zijn die zich inzetten voor dieren,” vertelt hij. “Helaas kwam er binnen de dierenpolitie steeds minder tijd voor dierenwelzijnszaken, noodgedwongen werden we vaker ingezet voor reguliere politietaken. En dat terwijl ik me juist graag hard wilde blijven maken voor dieren. De kans om als inspecteur voor de LID te gaan werken, kwam dan ook op het juiste moment.” Bij het bestrijden van dierenleed werken Jan en zijn collega’s geregeld samen met de politie. Is er sprake van een overtreding, dan volgt een proces-verbaal en strafrechtelijke vervolging. Kan het welzijn van de dieren worden verbeterd, dan komen onze inspecteurs in actie. Met de inzet van bestuursrecht verplichten zij een eigenaar goed voor zijn dier te zorgen, wat in veel gevallen tot een permanente verbetering leidt.

Niet altijd moedwil

Volgens Jan hebben mensen soms geen idee dat ze verkeerd bezig zijn: “Het is niet altijd moedwil om een dier slecht te behandelen. Zo komen we regelmatig bij mensen die hun pony op een weiland met rijk gras zetten, maar zich niet realiseren dat het dier door dit rijke gras in korte tijd hoefbevangen kan raken. Meestal hebben ze überhaupt nooit gehoord dat paarden en pony’s bekapt dienen te worden. Onlangs nog moest ik in één week vier shetlanders laten inslapen, omdat ze niet meer op hun benen konden staan van de pijn en allemaal hoefbevangen waren. De ene eigenaar gaf te kennen dat hij er niet van op de hoogte was dat hoeven bekapt moesten worden en de andere was verontwaardigd omdat er pas een hoefsmid was langs geweest. Begrijpelijk, maar omdat hoefsmid een vrij beroep is en iedereen zichzelf zo mag noemen, moet je wel weten wie je in huis haalt.”

Laten creperen

Hoewel er dus veel onwetendheid is, zijn er ook mensen die hun dieren moedwillig slecht behandelen of verwaarlozen. Jan: “We worden regelmatig geconfronteerd met situaties waarin eigenaren hun dieren gewoon laten creperen, simpelweg omdat ze geen zin hebben om er geld aan uit te geven. Onacceptabel natuurlijk. Voor ons staat het welzijn van de dieren in alle gevallen voorop, dus in zo’n geval laten we direct de dierenarts komen en kan de eigenaar een proces-verbaal tegemoet zien wegens het onthouden van de juiste zorg aan zijn dieren. Weet je, het is heel verdrietig dat het in sommige gevallen zó ver moet komen, maar de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming is opgericht om dieren in nood een helpende hand te bieden en dat is dan ook wat we elke dag met hart en ziel doen. Bij mij overheerst het positieve gevoel daarom bijna altijd, ondanks alle ellende die we treffen. Omdat ik met eigen ogen zie dat wij het leven van een heleboel dieren structureel verbeteren."