Hoe gaat het nu met getraumatiseerde hond Leo?

Twee jaar na hulptraject Dierenbescherming

Twee jaar geleden was Karla ten einde raad. Haar geliefde hond Leo blafte onophoudelijk en reageerde op alles bloednerveus. Tot grote ergernis van Karla’s medeflatbewoners die steen en been klaagden. Na adviezen van verschillende gedragsdeskundigen en dierenartsen veranderde er niets. Vanwege haar beperking, komt hulpverlener Suze regelmatig bij Karla over de vloer. Ook Suze was ten einde raad en besloot contact op te nemen met de Helpdesk Hulpverleners van de Dierenbescherming. Een succesvol hulptraject volgde. Hoe gaat het twee jaar later met Leo en Karla?

Door: Marlijn de Jager-Gerhardt Online eindredacteur

Hoe gaat het nu met getraumatiseerde hond Leo?

Lees meer over onze actie

Leo had een moeilijke start

Zijn eerste levensjaar zat Leo opgesloten in een kast. Ook bleek hij destijds van een rots gegooid te zijn. “De dierenarts heeft Leo nog eens onderzocht en kwam erachter dat hij een hersenbeschadiging heeft”, vertelt Karla, “het zou veel van zijn gedrag en van het rondjes draaien kunnen verklaren.” Gelukkig doet hij dat inmiddels een stuk minder sinds Karla een hulptraject startte bij de Dierenbescherming. Coördinator maatschappelijke dierenhulp Pamela boog zich over het ‘probleem’ en zette hondengedragsdeskundigen en -trainers Jenny en Myrna in om Leo te observeren en Karla trainingstips te geven. Ook kreeg Karla hulp van een dierenbuddy die de grote wandelingen van Leo op zich nam. “Met jullie hulp kwam ik erachter dat Leo prima kan leren, zelfs met eventuele hersenbeschadigingen”, concludeert Karla. “Leo is en blijft een prikkelgevoelig hondje, dat zal ook nooit overgaan, maar de trainingstips geven veel rust.”

“Sommige mensen zeggen: ‘Waarom houd je Leo? Je kunt toch beter een hondje nemen dat je leuk kan uitlaten?’ Bij die gedachte moet ik al huilen.“

Karla
- Eigenaar Leo

“Op mijn balkon bleef Leo ook lange tijd onrustig. Ik geef hem een beloning als hij niet blaft en dat snapt hij nu goed. Hij reageert niet eens meer op spelende kinderen of rammelende skateboards. Dat gaat dus een stuk beter, Leo en ik blijven doorleren.”

Snuffelen i.p.v. blaffen

Vanwege een chronische ziekte aan haar voeten kon Karla geen lange wandelingen maken, maar nu heeft ze goed nieuws: “Ik heb eindelijk medicijnen gekregen die fantastisch werken! Door het jarenlang niet goed kunnen lopen, is mijn conditie echt beneden peil. Ik werk daar nu aan en bouw mijn wandelingen met Leo op. We lopen samen steeds grotere rondjes! Ik doe Leo aan een lange lijn zodat hij de ruimte heeft en lekker kan snuffelen. En ook dat laatste is een enorme vooruitgang: Leo gebruikte zijn neus voorheen helemaal niet. Hij keek alleen maar nerveus rond, op zoek naar iets waar hij naar kon blaffen. Dat opsnuiven van alle geuren in zijn omgeving is wat dat betreft een verademing.”

Leishmania

Helaas heeft de dierenarts ook de ziekte ‘Leishmania’ geconstateerd. Leo groeide op in Italië en daar liep hij een parasiet op die voor infecties zorgt en die op de lange termijn organen aantast. “Hij zal zijn leven lang medicijnen moeten slikken. De dierenarts onderzoekt hem ook regelmatig om hem te monitoren. Vervelend, maar dit verklaart wel weer waarom Leo om de drie uur moet plassen.” Een bijkomend nadeel is dat de kosten die deze ziekte met zich meebrengt hoog oplopen, terwijl Karla het niet breed heeft. Ze reageert schouderophalend: “Ja, het is erg duur, maar dat heb ik voor hem over. Als ik met deze zorg zijn leven kan verlengen, doe ik dat zonder nadenken.”

Beste maatjes

Voor Karla is het zo klaar als een klontje: “Leo en ik zijn de beste maatjes. Hij wil altijd bij me blijven. Niet iedereen zou hem gekozen hebben of houden. Sommige mensen zeggen ‘waarom houd je hem? Je kunt toch beter een hondje nemen dat je leuk kan uitlaten?’ Bij die gedachte moet ik al huilen. Leo is mijn maatje. Het gaat hartstikke goed met hem en met mij daarom ook. Het gaat misschien langzaam, maar hij blijft vooruitgaan. Ik ben trots op mijn lieve Leo.”

#samenblijven

De Dierenbescherming is er voor dier én mens. We zijn blij dat we Leo en Karla met hondengedragsdeskundigen en een dierenbuddy hebben kunnen helpen. Zo hoeven hond en baas niet uit elkaar en voorkomen we verdriet en dierenleed. De komende weken vragen we extra aandacht voor de preventieve dierenhulp die de Dierenbescherming biedt. Help jij ons om dit waardevolle werk te kunnen voortzetten?

1/2