Blogoverzicht

“De kringloopgedachte is prachtig, maar dan zal er ook meer duiding op het gebied van dierenwelzijn moeten komen. Wat betekent een circulaire landbouw voor de leefomgeving van dieren, wat betekent het voor de grootte van de veestapel?” Zie hier enkele vragen die de Dierenbescherming al eerder stelde bij de presentatie van de visie van minister Carola Schouten op het haar toevertrouwde dossier in september 2018. Wie verwacht dat er sinds deze week dan eindelijk een duidelijk verhaal ligt waar de miljoenen dieren in de vee-industrie van gaan profiteren komt bedrogen uit.

Als ik terugdenk aan waar mijn liefde voor dieren precies vandaan komt, dan vermoed ik dat het stamt uit de tijd dat ik veel bij de oppas was. Het was op een melkveehouderijbedrijf, met grofweg 20-25 koeien, een heel aantal legkippen, schapen (voor de wol en de slacht), een geit, konijnen en katten die uiteraard niet binnen kwamen. De koeien en schapen stonden het grootste gedeelte van het jaar buiten, en de dagelijkse ronde om te checken of het goed met ze ging, deed ik met liefde. Heerlijk in de groene weides met gevarieerd grasland, kruiden en weidevogels te over!

Ik had het genoegen om tijdens een beeldvormende sessie voor waterschapsbestuurders van Amstel, Gooi en Vecht (AGV) in 3 minuten tijd op te komen voor de muskusrat. Dit diertje wordt met klemmen en verdrinkingsvallen gedood, om zo schade aan onze kwetsbare waterkeringen te voorkomen.

De NVWA (Nederlands Voedsel- en Warenautoriteit) publiceerde vorige week de jaarcijfers over aantallen dierproeven. Proefdieren zijn het pakkie-an van meerdere ministeries: volksgezondheid, onderwijs en defensie, maar ook van het Ministerie van LNV. Laatstgenoemde ministerie heeft de regie over de transitie naar dierproefvrij-onderzoek. Een logische keuze als je bedenkt dat dit ministerie gaat over diergezondheid- en welzijn en zij vertegenwoordigt van alle ministeries dus heel direct het belang van dieren. Dat is niet altijd even duidelijk, vindt de Dierenbescherming.

Het is niet alleen noodzakelijk om het welzijn van vleeskuikens die in ons land gehouden worden voor consumptie te verbeteren, maar ook voor alle vleeskuikens die worden gehouden voor de export (zo’n 70% van het totaal). De Dierenbescherming trekt deze conclusie omdat negen van de tien consumenten in de belangrijkste Europese afzetlanden vinden dat het welzijn van vleeskuikens beter beschermd zou moeten worden.